Το 1982 περατώνεται η 28η γενική συνέλευση της διεθνούς αστρονομικής ένωσης στην Πάτρα. Σύμφωνα με εγκυρα στοιχεία οι επίλεκτοι αστροφυσικοί και αστρονόμοι της εποχής κάνουν τον γύρο της Πελοποννήσου πίνοντας άφθονη ρετσίνα. Έτσι ο Paul Wild (Ελβετός αστρονόμος και μέλος της ένωσης) αποφασίζει να δώσει το όνομα "2303 Ρετσίνα" στον καινούριο αστεροειδή που ανακαλύπτει. Ήταν τότε που το ομόνυμο Ελληνικό κρασί αποκτά κα επισήμως το δικό του άστρο!

Η χρήση της ρητίνης του πεύκου μας ταξιδεύει πολύ παλιά στην αρχαιότητα, αφότου χρησιμοποιούνταν ως πρακτική σφράγισης του κρασιού. Η στεγανοποίηση του στομίου των αμφορέων με ρητίνη ήταν ένας ασφαλής τρόπος στο να προφυλάξουν το κρασί από την επαφή του με το οξυγόνο και να το σώσουν από την επακόλουθη οξείδωση. Όμως εκτός από χρόνο για το κρασί η ρητίνη έδινε συνάμα αντιβακτηριδιακή προστασία, αλλά και φανταστικό άρωμα και γεύση... το τερπνόν μετά του ωφελίμου!

Μετέπειτα η ρετσίνα βασανίστηκε αρκετά, έχασε την\ φήμη της και την τιμή της, καθότι χρησιμοποιήθηκαν κρασιά δεύτερης ποιότητας με σκοπό να καλυφθούν πολλά ελαττώματα. Έτσι απαξιώθηκε και ταπεινώθηκε από το Ελληνικό κοινό. Ευτυχώς σήμερα παίρνει ξανά τα πάνω της δυναμικά και επιστρέφει να συνοδεύσει τα παραδοσιακά πιάτα μόνο όπως αυτή ξέρει...

Ίσως λόγω επαγγέλματος πρέπει να είμαι αντικειμενική ως προς την άποψή μου. Εδώ όμως και ως οινολόγος και ως οινοχόος δε μπορώ παρα να εκφραστώ: Ο κύριος Γεώργας με τα εκπληκτικής ποιότητας Σαββατιανά του, ποιεί την πιο όμορφη και "φινετσάτη" ρετσίνα της Ελλάδας. Με τα 380 χρόνια ιστορίας του ως ''Οικογένεια Γεώργα'' έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα εκπληκτικό βιοδυναμικό κρασί με ιδιαίτερη και προσεγμένη γεύση.